De muziek begint te spelen en een groep mooie jonge vrouwen loopt naar de dansvloer. Stuk voor stuk beginnen ze te dansen, bij het eerste nummer al. Alsof ze dit van te voren hebben afgesproken. Een Turkse bruiloft, zo heb ik me laten vertellen, heeft erg veel symboliek en erg veel dans. Twee dingen die wij heel erg leuk vinden om te fotograferen.
De ochtend begon dan ook met een speciale ceremonie waarbij de bruid een rood lint omgeknoopt krijgt door haar broer. Vervolgens is het de vraag of de bruidegom daadwerkelijk binnen ‘mag’ komen om zijn bruid op te halen. Er moet namelijk flink onderhandeld worden, symbool voor “we willen ons meisje niet laten gaan!”. Vervolgens wordt er buiten nog eens flink gedanst, zodat het hele dorp weet dat er iets feestelijks gaande is.
De fotoshoot met Dilan en Sander hebben we gedaan bij de ENKA-fabriek. Echt onwijs leuk dat dit stel koos voor zo’n heerlijke vervallen industriële fotolocatie. Dilan had deze locatie al eerder via onze site gezien en was er helemaal enthousiast over en wij natuurlijk ook. Na de fotoshoot ging het gezelschap onderweg nog even iets eten, want Turkse feestavonden zijn bijzonder gastvrij qua eten en drinken voor de gasten, maar als bruidspaar zijnde schiet het er best wel een beetje bij in soms, om te eten.
Toen het bruidspaar bij hun eigen (!) feestzaal Allure aankwam, kon het feest goed beginnen. Onder luid kabaal van een davul en zurna (fluit en trommel) kwam het bruidspaar binnen, weer dansen, weer feesten, weer vrolijkheid op de dansvloer! En hoe bijzonder is het dan om te merken dat er inmiddels een man of 700 aan gasten aanwezig is? Toen het bruidspaar een half uur had gedanst was het tijd om lekker te gaan eten. Inmiddels was het al een uurtje of negen, dus hadden wij ook wel zin in wat heerlijke Turkse gerechten.
Na het diner was het tijd voor de “Taki-ceremonie”, een ceremonie waarbij alle daggasten hun geschenken aanbieden (vaak geld of goud) en dat opspelden bij het bruidspaar. Als bedankje kregen ze vervolgens een prachtig doosje om Turks Fruit in te serveren bij de thee. Enorm indrukwekkend om mee te maken, omdat het totaal anders is dan de Hollandse manier van gesloten envelopjes geven. Na dit moment danste het bruidspaar nog een keer rond, werd de bruidegom ontvoerd (en kwam hij weer terug), werd er nog veel meer gedanst, ook door de oudere vrouwen en werd de avond afgesloten door de overgang van traditionele muziek naar moderne muziek. Toen Ramon en ik klaar waren en naar buiten liepen hoorden we op de achtergrond eindelijk een bekend nummer; het misschien wel meest bekende Turkse zomernummer “Simarik” van Tarkan, smak smak ; )
