Judith en Maarten hebben een wereldreis gemaakt, een reis waarbij ze bijzonder veel plekken hebben bezocht en hierdoor veel kennis hebben opgedaan. Op een gegeven moment heeft Maarten Judith ten huwelijk gevraagd en omdat ze toch nog in het buitenland waren hebben ze direct daar ook de bruiloftskleding laten maken. Wij waren dus erg benieuwd naar het resultaat en het resultaat mocht er wezen: een prachtige blauwe bruidsjapon! De dag van Judith en Maarten was zelf ook erg bijzonder. Hun dag begon met de voorbereidingen en de “first look” zoals dat heet, maar het moment waarop Maarten vroeg of we gezamenlijk de dag wilden beginnen was extra speciaal. Iedereen ging in een kring staan en deed mee aan een bewustwordingsoefening. Met name het moment waarop Maarten vroeg om de wind te voelen die langs onze handen streek, maakte mij in ieder geval extra bewust van alles om ons heen. Ik heb de rest van de dag veel aan deze uitspraak moeten denken.
De fotoshoot vond gedeeltelijk plaats bij de Wagenwerkplaats te Amersfoort. Deze plek is een mooie industriële locatie waarbij niet alleen mooie gebouwen staan, maar ook juist een paar afgebrokkelde gebouwen. Hier en daar zag je de natuur juist omhoog komen, op plekken waar je het niet direct zou verwachten. Judith had al een aantal hele mooie plekjes gespot waar we dankbaar gebruik van maakten. Omdat haar jurk een prachtige niet-alledaagse kleur heeft was het extra leuk om op zoek te gaan naar contrasten.
Het tweede deel van de fotoshoot deden we bij de Soesterduinen. Judiths broer had precies bijgehouden hoe lang we het duurde om naar de precieze fotolocatie te lopen en dus hadden we nog circa 25 minuten over. Ineens trok er een hele donkere wolk over, maar was er toch nog zonneschijn. Hierdoor ontstond heerlijk licht om mee te werken en dus maakten we in korte tijd wederom zo veel mogelijk foto’s.
Omdat het bruidspaar twee dagen terug al was getrouwd op het gemeentehuis, hoefden ze alleen nog te trouwen voor de kerk op deze dag. De locatie hiervoor was de sober ingerichte, maar lichte kerkzaal van de Evangelische Broedergemeenschap te Zeist. Deze witte ruimte was compleet anders dan we gewend zijn van de meeste kerken. Meestal is de zaal “in de lengte”, maar ditmaal vond alles in de “breedte” plaats. Hierdoor kon iedereen goed meegenieten van de dienst. Toen de ceremonie bijna afgelopen was fluisterde de bruidegom “ringen?” en wat blijkt: men was bijna vergeten om de ringen te wisselen tijdens de ceremonie. Gelukkig kon dit op het laatste moment nog net tijdens de ceremonie plaatsvinden. Ook hierdoor werd de ceremonie extra vrolijk en lekker los. Al met al dus een heerlijk dagje om vast te leggen.
Toen we afscheid namen van het bruidspaar, kreeg Ramon van Maarten zijn huwelijkstekst mee. Maarten wilde Ramon een aantal wijze woorden meegeven voor de toekomst en ik moet zeggen dat ik ze extra speciaal vind, temeer omdat we die dag al eerder geconfronteerd werden met ‘de wind’. Maarten sluit zijn huwelijkstekst af met: “Van nature staat de mens op een kruispunt van wegen, en hij moet bereid zijn om zowel het briesje van plezier als de stormen van ellende te aanvaarden, en hij moet dat samen doen. Dit samengaan is de werkelijke winst, niet de belofte van een gelukkig leven”. Ik hoop dat we deze mooie en wijze woorden lang zullen herinneren.
